<<Երևանը գեղեցիկ է մանավանդ գիշերով>>: Գիտեք ինչու, որովհետև գիշերով չի երևում մեր մայրաքաղաքի կեղտոտությունը: ցավալի է, բայց փաստ է: Ով է մեղավոր: Միայն ու միայն հասարկությունը: Եթե հասարակությունում ապրող յուրաքանչյուր անդամ ինքն իրեն հարցնի թե ինչու է մեր քաղաքը կեղտոտ կգտնի պատասխանը: Պատասխանը կլինի մեկը` մեղավոր ենք ինքներս: Եթե ես չաղտոտեմ` դիմացինս էլ չի աղտոտի,սա է մեր իրականությունը ուղիղ ասված <<թութակի>> նման կրկնում ենք այն ինչ անում է մեր ընկերը, բարեկամը նույնիսկ անծանոթը: Կա մի արտահայտություն, որը ինձ ուղակի հունից հանում է, երբ ասում են, որ մեղավոր է միայն կառավարությունը: Ես չեմ կարող հասկանալ այդ <<մեղքը>>: Լավ հասակնում եմ, որ ասում են քիչ են աղբամանները`դա էլ ունի լուծում, այդ ժամանակ պետք է ուղղակի աղբը պահել ձեռքում կամ գցել պայուսակի մեջ, մինչ կհասնեք մոտակա աղբամանին: Միթե այդքան համբերություն չունենք: Երբ տեսնում եմ, որ մեր քաղաքի աղտոտման պրոցեսը արագացնում է երիտասարդ, դա դեռ տանելի է, բայց երբ տեսնում ես մի տարիք առած մարդ անփույթորեն անում է այն մեղքը, որը ուղղակի անտանելի է, ցանկություն եմ ունենում մոտենալ և մի երկու խոսք ասել: Վերջերս քաղաքում հաճախակի կարել էր տեսնել պաստառներ`<<Մաքուր պահենք մեր քաղաքը>> վերնագրով: Թե ինչու էին փակցրել, մինչ օրս չհասկացա: Որովհետև ոչ մի քաղաքացի ուշադրություն էլ չեր դարձնում այդ պաստառներին, կեղտոտում էր ինչքան հնարավոր է շատ:
Ինչևէ, այս ամնեը գրելուց հոտո հասկացա, որ ամեն ինչ կախված է մեզանից`հաարակությունից: Ուղղակի մենք պետք է սովորենք չաղտոտելու մշակույթը: