Իշանություն ասելով մարդիկ հասկանում են այն երևույթը, որը կառավարում է իրենց: Օրինակ`իշխանությունը ընդունեց այս կամ այն օրենքը`սկսվում են բողոքները, քննադատությունները հազվադեպ լինում են նաև դրական արձագանքներ: : <<Ինչ վատն է իշխանությունը, որ մեր ասածի հետ չի համաձայնվում>>: Այս տողերը կարդացի մի հոդվածում, և ընկա երկմտանքի մեջ: Մի կողմից մտածում եմ ու հասակնում, որ մեր պետականությունում իսկապես այդպես է: Մի կողմից էլ ինքս ինձ ասում, որ դրա մեղավորը հենց մենք ենք` հասարակությունը: Մենք լսելի չենք դարձնում մեր խոսքը, այն պահում ենք մեր մեջ << քրքրվում>> նույն և անլուծելի թվացող խնդիրներից: Վերջապես կարողացա հասկանալ այդ մեկ, բայց շատ խորիմաստ նախադասությունը: Դրանցից բացի կա նաև մեկ տեսություն ավելի ճիշտ դաստեարակություն` մարդկանց մեջ դրված է <<ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆ>> բառի բացասական լինելը:Մարդիկ,մի ունեցեք միակողմանի մտածելակերպ փորձեք հասակնալ իշխանությունը`որպես դրական երևույթ: Պատկերացրեք եթե չլիներ իշխանություն ինչ կլիներ այդ ժամանակ: Չեինք ունենա պետականություն, չեինք լինի անկախ և շատ ու շատ այլ հարցեր, որոնք կան միայն իշխանության լինելու հետևանքով:
Բացի կառավարություն-իշխանությունից, կան նաև բազմաթիվ իշխանություններ: Սակայն ամենա առաջին իշխանությունը`դու ես, դու քո ուղեղը, մարմինը, հոգիտ: Պետք է ունենալ իշխանություն հենց ինքտ քեզ վրա`կարողանալ անել այն ինչ ուզում ես, կատարել որոշումներ, որոնք հենց դու ես ուզում այլ ոչ թե ոմն մեկի << ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ>> : Աշխատեք հարգել իշխանություններին`այդ թվում նաև ձեզ: Չե, որ ձեզանից յուրաքանչյուրը ԻՇԽԱՆ Է:
Marina Mnatsakanyan 