Ֆիլմը խղճի եւ մարդասիրության մասին է: Այն տալիս է մարդկային հարաբերություններ՝ սեր, խիղճ, վախ, ապրելու ցանակություն: Ֆիլմում առաջնայինը ինչ նկատեցի դա մարդկային արժեքների բացակայությունն էր, որը իր հերթին բերեց դրական եւ բացասական երեւույթներ: Լավ կողմերից մեկը ինձ համար մրցանակն էր, որը հերոսուհին ստացավ իրոք շատ գեղեցիկ լւսնակարի համար: Բացասական երեւույթը կարելի ասել, փակում է լավին, քանի-որ կամա-կամաց խեղդում էր խիղճը, որին մոռցաել էր, բայց երբ արեց այն ինչ արեց, հասկացավ, որ մեռնում է սառը մահով:
Էմոցիանները հեղինակը արտահայտում է գույների միջոցով: Հիշողությունը ավելի անգույն էր եւ արտահայտում էր շարժվող կյանք, թեեւ կար իհարկե անհանգստություն: Ներկան ավելի մուգ գույներով է արտահայտված, որը ինձ տալսի է հոգու անհավասարակշիռ իրավիճակ: Չնայաց այն բանի, որ ֆիլմը տեւողությունը կարճ է, բայց գործողությունները շատ դանդաղ են ընթանում: Ստեղծում է ցնակություն, չապրելու ցանկություն:
Ֆիլմի արժեքներից ինձ համար ես վերցրի՝ սառը դատելը, հույզերին չտրվելը, հեռատես լինլեը եւ վերջապես մարդ լինելը ամեն պարագայում: