Սպասողական հոգեբանություն. Խառնաշփոթ.

 1.Տրամաբանական է, թե ի վերուստ է տրված, ճակատագիր է թե հորինվածք, խառնաշփոթ է թե հոգեբանական սթրես, զգայական է թե գիտակցական: Ինչքան հարցեր, որոնց պատասխանը չունեմ….աչքեր են, որոնք վաղուց չեն թրջվել, սիրտ է , որի բալանին անհայտ կորած է ….գիտակցությjուն, որտեղ ամեն բան կա բացի սեր ասվածքից, կյանք, որտեղ ապրել եմ, ապրում եմ ու երևի թե դեռ կապրեմ՝ չունի փայլ, որը տալիս է միայն սերը: Հա ես սիրում եմ, ու միշտ սիրահառրված եմ, ամենքի ու ամեն ինչի վրա, բայց ցանակնում եմ զգալ աձի սերը եւ ապրեմ այդ սիրով, երգեմ այդ սիրո մասին, խոսեմ միայն այդ սիրո մասին:……. Գալիս է ամառը, ու սկսվում է աշխատել երեւակայությունը, սկսում է ապրել ամառային օրերին, սկսւոմ է պատկերացնել, որ ավելի լավ ամառ է լինելու քան նախորդը, որ էլի լինելու են փոփոխություններ, որ էլի մի բան կլինի, այն բանը ինչյն սպասում եմ:

2.Ամառը բերում է ինձ համար այն հիշողությունները, որոնք ստիպել են թրջել աչքերս, ամառը իր հետ բերում է դեմքեր, ովքեր ստիպել են ուրախանալ ու տխրել, որոնց պատճառով ստիպված եմ եղել կանգնել ընտրության առաջ, ամառը…. Ամառը նույն է լինելու ու էլի բերելու է այդ դեմքերին ու իրադարձություննեին, որոնցով կուրախանամ, բայց հետո…. Բայց հետո կկանգնեմ ընտրության առաջ:

3.Մենք ուղղակի ծանոթներ ենք, ես ու դու ծանոթներ ենք, որոնք երբեք չեն դառնա ընկերներ, մենք ծանոթներ ենք, որոնք հանդիպելիս նայում եմ իրար, բայց որն է պատճառը, որ մենք ուղղակի ծանոթներ ենք, որն է պատճառը, որ անծանոթ ծանոթներ ենք, որն է պատճառը, որ չեմ ստանում բարեւ, որ չեմ ստանում,  ժպիտ, ստանում եմ միայ հայացք, որը սպասում է ինչ-որ բանի, սպասում է, բայց հայացքը այնքան խորն է ու հենց այդ հայացքը չի անում ոչինչ, որպեսզի սպասումը կատարվի: Ես կասպասեմ, գիտեմ, որ մի օր անծանոթ ըկերներից բացի կդառնանք ըկերեներ, գիտեմ…հուսով եմ:

4.Չեմ ցանակնում կորցնել, այն մեկին, ով երջանկացնում է ինձ, բայց գիտեմ, որ պահելով իմ կողքին, դժբախտացնում եմ երջանկացնողիս… միթե մտածում եմ միայն սեփական էգոյիս մասի՞ն…. 

By Zara Mnatsakanyan