Կենցաղային զարգացում

Մեր ժամանակենրում կենցաղը զբաղեցնում է մեր առօրյայի մեծ մասը՝ մտածելով միայն կենցաղային խնդիրների, դրանց պատճառների, լուծումների մասին, մենք հետզհետե դառնում ենք՝  ≤կենցաղային≥: Մեզ փակում ենք չորս կողմից և դոփում այդ քառակուսու մեջ: Սա նշանակում է , որ չենք զարգանում, դառնում ենք անհետաքրքիր, և ի վերջո ստեղծում ենք կենցաղի ստրուկի կերպարը: Ինչքան շուտ ենք հասկանում, որ գերի ենք ընկել, այդքան շուտ ենք կարողանում վերականգնվել: Կան մարդիկ, որոնց պետք է օգնել՝ ձեռք մեկնել, իսկ մյուս խմբի մարդկանց տեսակն ավելի ինքնուրույն է և ձեռք մեկնողներին ուղղակի  ≤ձեռք≥ չի տալիս: Այս խնդիրը շատ արդի է ոչ միայն մեր հասարկության մեջ՝ այն համամարդկային բնույթ է կրում: Կթվա, թե կենցաղի մասին խոսում եմ բացասական կողմով, ամենևին, ,ուղղակի մարդու առօրյայում ամեն ինչ պետք է ունենա իր տոկոսը թե՛ կենցաղը, թե՛ ինքնազարգացումը, և թե մյուս զբաղմունքները:

Առօրյան լցնելու և միայն կենցաղի վրա չկենտրոնանալու համար կան տարբեր միջոցներ: Ամեն մարդ ինքն է որոշում իր զբաղմունքները: Եթե ցանկանում եք հետաքրքիր անցկացնել օրը, հաճելին համատեղել օգտակարի հետ, ապա կարդացեք ներքևում նշված երկու գրքի և ներկայացման անունները, որոնք հաստատ ձեզ դուր կգան:

Առաջարկում եմ կարդալ  Ֆրեդերիկ Դարի ≤Բոլորս մենակ ենք≥  հոգեբանական գիքրը, որը երաշխավորում եմ՝ կկարդաք առանց ընդմիջման, լարված իրավիճակում, իսկ երբ վերջացնեք, կնայեք ժամին և կհասկանաք, որ արդեն մթնել է:

Պիեսներ կարդալն, իհարկե, ավելի բարդ  և խիստ մասնագիտական է, սակայն եթե ցանկանում եք հաճույք ստանալ կարդալիս, ապա փորձեք դժվարությունը հաղթահարել: Հենրիկ Իբսեն ≤Տիկների տունը≥, այս պիեսն իր մեջ ամփոփում է մեծ գաղափարներ, որոնց մասին ես չեմ խոսի, որպեսզի հետաքրքությամբ լցված արագ գնանք գրադարան:

Թատրոն գնում է հասարակության 30%-ը,  որից 10%-ն էլ, չի հասկանում ինչու՞ է գնացել, և ինչ՞ է կատարվում իր շուրջը: Մեր հասարակությունը պնդում է, որ թատերասեր է, սակայն իրականում ոչ՛ թատերասեր է, ոչ՛ էլ ունի մշակութային վայրեր այցելու էթիկա:  Իմ կարծիքով սա խնդիր է՝ անհատի, որն, իհարկե, անլուծելի չէ: Ինչևէ ներկայացնեմ վերջին տեսածս ներկայացումներից երկուսը, որոնք կառաջարկեմ դիտել:

Առաջին ներկայացումը, Գ. Խանջյանի ≤Արտավազդ Շիդար≥ -ն է, որը կարող եք  դիտել Համազգային թատրոնում: Համոզված եմ, որ դերասանները չեն թողնի, որպեսզի ձանձրանք (դրամա 2 գործողությամբ): Երկրորդ ներկայացումը Թամար Հովհաննիսյանի ≤Վերջին կանգառ≥ կատակերգությունն է, որը կարող եք դիտել Պարոնյանի անվան թատրոնում (2 գործողությամբ):

Եղե՛ք կենցաղից ավելի բարձր, հարմոնիկ և հետաքրքիր:​